Słowo Życia na styczeń 2010¹

«Bóg zamieszka z nimi, oni będą Jego ludem»

Nie jest więc już tak odległy i nieosiągalny ów dzień, który będzie spełnieniem się wszystkich obietnic Starego Przymierza: "Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem"(Ez 37,27). Wszystko to dokonuje się już w Jezusie, który - przekraczając ramy swego historycznego życia - jest wciąż obecny pomiędzy tymi, którzy żyją zgodnie z nowym prawem wzajemnej miłości. Miłość ta tworzy z nich lud, lud Boży.

Słowo Życia tego miesiąca jest więc, zwłaszcza dla nas, chrześcijan, naglącym wezwaniem, aby przez miłość świadczyć o obecności Boga. "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali" (J 13, 35). Nowe Przykazanie, wprowadzone w życie, stwarza warunki, aby Jezus był obecny pomiędzy ludźmi. Niczego nie możemy uczynić, jeśli Jego obecność nie jest zapewniona; obecność nadająca sens nadprzyrodzonemu braterstwu, które On przyniósł na ziemię całej ludzkości.

«Bóg zamieszka z nimi, oni będą Jego ludem»

Jest zadaniem nas, chrześcijan, choć należymy do różnych wspólnot kościelnych, zachwycić świat widokiem jednego ludu wywodzącego się spośród wszystkich ras, kultur, grup etnicznych, złożonego z dorosłych i dzieci, chorych i zdrowych. Jedynego ludu, o którym można powiedzieć tak, jak o pierwszych chrześcijanach: "Popatrz, jak oni się miłują i gotowi są oddać życie jedni za drugich".

To jest ten "cud", którego oczekuje cała ludzkość, aby jeszcze ocalić nadzieję. Jest to również nieodzowny wkład w postęp ekumenizmu - na rzecz pełnej i widocznej jedności chrześcijan. Jest to "cud" na miarę naszych możliwości, albo lepiej: cud możliwy dla Tego, który mieszkając wśród swoich, zjednoczonych przez miłość, może odmienić losy świata, prowadząc całą ludzkość do jedności.

(1) Słowa Życia, styczeń 1999, publikowane w Citta Nuova 1998, n.24, s.59.
(2) Comment. In. Matth., XIII, 15, PG 13, 1131.

 «  1  [2] 

Powrót